Maar Hij is om onze overtredingen verwond,
om onze ongerechtigheden verbrijzeld.
De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem,
en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.
Jesaja 53:5 (HSV)
Eerst kreeg ik van iemand een link naar een youtube-filmpje waarin een jonge, messias-belijdende jood zijn landgenoten attent maakte op het feit dat in het leesrooster van de synagoge Jesaja 53 was verdwenen. Zeer aanvechtbaar, maar vanuit joods gezichtspunt wel te begrijpen.
Maar recent ontdekte ik dat er nota bene in het nieuwe Dienstboek van onze eigen PKN het “Rooster van lezingen bij het dagelijks gebed” het hoofdstuk ook ontbreekt; in de vierde week na Epifanie springt het van Jes. 52:1-12 op dinsdag naar 54:1-13 op woensdag.
En nu vraag ik me maar steeds af wat daarvan de reden kan zijn. Heeft de persoon die het rooster samenstelde even zitten suffen? Is het dezelfde eerbied voor het joodse volk, die ons in de kerk ook deed besluiten de naam waarmee God zich bekend maakte aan Mozes, Jahweh, niet te schrijven en uit te spreken? Of zit er toch iets anders achter: leeft misschien de ergernis over het kruis óók in de kerk? Paulus schrijft er over in 1 Kor. 1: de gekruisigde Christus is voor Joden aanstootgevend, voor heidenen een dwaasheid. Maar in de kerk leven we ervan: het is Gods kracht en wijsheid.
Want Jesaja 53 gaat wel ergens over. Filippus gebruikt het als uitgangspunt om aan de eunuch uit Ethiopië Jezus te verkondigen (Handelingen 8:26-40). Ongetwijfeld heeft hij daarbij óók verteld van de vreselijke lijdensweg die Jezus moest gaan, en dat daarin de schriften werden vervuld. Hij heeft met de eunuch gesproken over de offerdienst van zijn volk, en over plaatsvervanging: hoe Jezus als het Lam van God dat het definitieve offer bracht aan het kruis, om te betalen voor de schuld van mensen. Oók voor heidenen, zelfs voor gecastreerde heidenen: toen de eunuch was gedoopt en vol blijdschap zijn weg vervolgde, heeft hij misschien verder gelezen in de boekrol die hij had gekocht. Dan is zijn blijdschap alleen maar groter geworden toen hij een paar hoofdstukken verder de geweldige beloften las voor mensen als hij (zie Jesaja 56: 3-5).
Als u dit kerkblad ontvangt, is in de ene wijkgemeente de eerste lijdenszondag al achter de rug, maar zijn in de andere eveneens de 40-dagen voor Pasen begonnen. We mogen ons allemaal opnieuw verwonderen over het grote wonder van Gods barmhartigheid in Jezus Christus; laat u dat niet afpakken.
Geplaatst in Kerk op Dordt jaargang 8, nummer 5 d.d. 3 maart 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten