Personen en politieke partijen die op het eerste gezicht weinig hebben met het christendom beroepen zich toch nogal eens op de joods-christelijke traditie. En ze doen dat in ieder geval in hun strijd om asielmigratie zoveel mogelijk in te perken. Daarbij krijgen ze, zo bleek mij kortgeleden, steun van een jonge christelijke podcastmaker, Chris Verhagen van Christelijke apologeet. Die reageert op de verschrikkelijke moord op de 17-jarige Lisa met een bijbelstudie over asielmigratie in de bijbel. Daarin betoogt hij dat de zorg voor vreemdelingen geboden wordt, maar met de nodige beperkingen: wel basale behoeften, maar niet ons sociaal zekerheidsstelsel.
Gelukkig krijgt Verhagen ook een weerwoord, en wel van de (christelijke gereformeerde) emeritus hoogleraar Oude Testament Peels. Die wijst erop dat Verhagen zich voor zijn stellingname vrijwel uitsluitend baseert op het Oude Testament. En daarbij wordt bijna een-op-een de situatie in Israel vertaald naar die in ons land. Peels geeft aan dat Israël een unieke positie had, en dat je de wetgeving aan dat volk niet zomaar kunt doorvertalen naar ons land, hier en nu. Wij behoren tot de - naar joodse begrippen - heidense volkeren, net als Afghanen, Koreanen en Nigerianen. (Stel u, tussen haakjes, eens voor dat Verhagen dezelfde methode zou toepassen bij een bijbelstudie over huwelijk en seksualiteit; dan zou hij moeten concluderen dat overspel absoluut verboden is, maar dat bijvoorbeeld polygamie niet echt een probleem vormt.)
De vreemdelingen in Israël moesten zich, zo betoogt Verhagen, voegen naar de cultuur en de godsdienst van Israel. Naar zijn mening zou dat ook voor de vreemdelingen moeten gelden die ons land binnenkomen. Die hebben dan wel een slecht voorbeeld gekregen van onze voorouders; zij hebben zich allesbehalve gevoegd naar de cultuur en godsdienst van de gebieden waar ze binnenvielen. In tegendeel: naast de goede dingen die ze ‘in den vreemde’ deden, hebben ze de bevolking vaak onderdrukt, soms zelfs tot slaaf gemaakt, hun landen leeggeroofd en hen onze cultuur opgedrongen. Daarmee ook ‘onze’ godsdienst; het goede nieuws van Gods Koninkrijk bereikte nieuwe volkeren, maar wel met een bijsmaakje. Met de dominee kwam ook de koopman aan land.
Er is nog iets waar anti-islam en anti-asielmigratie partijen eens over na zouden moeten denken. In een redactioneel commentaar in het ND (13/11/25) wordt gewezen op een uitspraak van voormalig SGP-voorman Kersten. In 1938 - het jaar van de Kristallnacht! - schreef die: ‘Veel meer dan voor socialist en NSB-er heeft ons protestantse volk voor Rome te vrezen en tegen Rome zich te wapenen’. Vertaald naar nu: wie uitsluitend oog heeft voor het ‘islamitische gevaar’ dat ons bedreigt door de komst van vluchtelingen, maar ondertussen geen oog heeft voor klimaatverandering en de oorlogsretoriek van de Russen, kijkt hoogstwaarschijnlijk toch de verkeerde kant op.
Nog een laatste leerpunt vanuit de joods-christelijke traditie. Uit de eerste eeuwen van de kerk met z’n heftige vervolgingen stamt de uitspraak ‘het bloed der martelaren is het zaad der Kerk’. Toen én nu laat de vervolgde kerk zien dat dat klopt: waar de kerk wordt onderdrukt, wordt ze sterker. Zou dat ook niet voor moslims gelden. En is het dan niet ontzettend dom om hen zoveel mogelijk het leven zuur te maken, door hen van alles wat er mis gaat in ons land de schuld te geven, en te pogen hun vrijheden in te perken.
Prima om te proberen om grip te krijgen op migratie; ook op asielmigratie. Maar wie zich voor het antwoord op de vraag wat de bijbel zegt over asielmigratie, en/of zich daarvoor zich beroept op de joods-christelijke traditie zou toch minstens ook naar Jezus moeten luisteren: ik was een vreemdeling en jullie …..
